کد مطلب:78068 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:111

حکمت 268











و قال علیه السلام: «اللهم انی اعوذبك ان تحسن فی لامعه العیون علانیتی و تقبح فیما ابطن لك سریرتی، محافظا علی رئاء الناس من نفسی بجمیع ما انت مطلع علیه منی، فابدی للناس حسن ظاهری و افضی الیك بسوء عملی، تقربا الی عبادك و تباعدا من مرضاتك!» یعنی و گفت علیه السلام كه بار خدایا پناه می برم به تو از اینكه نیكو باشد در نظرهای روشن مردم ظاهر من و زشت و بد باشد در چیزی كه پنهان داشته ام از جهت تو باطن من، در حالتی

[صفحه 1294]

كه محافظت كننده باشم بر ریا كردن از برای مردمان از جانب نفسم، در جمیع آنچه را كه تو مطلعی بر آن، پس اظهار كنم از برای مردمان نیكویی ظاهرم را و برسانم به سوی تو عمل بدم را، در حالتی كه قرب و منزلت جسته باشم در پیش بندگان تو و دوری جسته باشم از رضامندی های تو.


صفحه 1294.